Met het DNB thema “agressieve belasting- planning” moeten instellingen ook bekijken of een organisatiestructuur moreel wel acceptabel is
In december 2017 heeft de EU een lijst met derde landen – dus geen EU-lidstaten – gepubliceerd die belastingontduiking of -ontwijking faciliteren vanwege een gebrek aan transparantie. De bedoeling van de lijst is dat EU-landen op uniforme wijze derde landen kunnen aanpakken die op oneerlijke wijze met belastingen omgaan en die zo de belastingbasis van EU-landen bedreigen. Vanuit diverse hoeken is gesteld dat deze lijst maar weinig ambitie laat zien. Zo is kort na het publiceren van deze lijst op initiatief van Paul Tang in het Europees Parlement nog gestemd of Nederland, Ierland, Malta en Luxemburg ook niet als belastingparadijs beschouwd zouden moeten worden. Omdat evenveel leden voor stemden als tegen werd het voorstel verworpen. Ik denk dat degenen die ingevoerd zijn in de wereld van financieel-economische criminaliteit het initiatief van Tang wel begrijpen. Nederland valt niet op basis van de formele indicatoren van de EU (o.a. een belastingsysteem zonder zakelijke belastingen en een gebrek aan transparantie en informatie-uitwisseling) binnen de criteria. Echter, met de aandacht voor trustkantoren en fiscale rulings is het gevoelsmatig wel zo dat Nederland als belastingparadijs beschouwd zou kunnen worden. Lees meer…
