Jacques Jetten

We beleven woelige tijden. Of zijn het roerige tijden, want het roer moet om? Het is vakantietijd. Veel Nederlanders blijven noodgedwongen in eigen land vanwege de coronapandemie. De vakantieparken puilen uit en op veel terrassen hanteren ze anderhalve meter met een knipoog. Veel jongeren weigeren om zich te laten vaccineren, maar ze willen wel massaal op vakantie naar het buitenland, naar festivals en zomerfeesten, naar de Spaanse costa’s en naar sportevenementen. Die laatste zijn er volop. Eerst hadden we het Europese voetbalkampioenschap totdat het voor ons land een fiasco werd, daarna de Tour de France en nu de Olympische Spelen. Het houdt niet op. Alle zenders op televisie menen hun steentje bij te moeten dragen aan de sportverslaving/verdwazing van onze samenleving ten koste van vaste rubrieken van serieuzer snit. Er wordt volledig voorbijgegaan aan de toch vrij grote groep landgenoten, die niets of helemaal niets met sport heeft. Er zijn toch wel wat andere dingen gaande in ons land. De nasleep van de gigantische wateroverlast tin Limburg, de puinhoop rond de coronacheck-app in Europa waardoor niemand meer weet wat waar vereist is, de kabinetscrisis die al sinds januari voortduurt met een demissionair kabinet dat gewoon op vakantie gaat zonder een sprankje perspectief op een nieuwe regering en niet te vergeten de groeiende onrust onder de bevolking over komende dure maatregelen in verband met de klimaatdoelen van het Akkoord van Parijs. Ik vermoed dat die overdreven aandacht voor sport een afleidingsmanoeuvre is om verhit geraakte gemoederen te bedaren.  Lees meer…

De Covid-19-pandemie blijft van invloed zijn op de manier waarop mensen leven en werken, en hoewel er vooruitgang wordt geboekt in de richting van herstel, blijft er veel onzekerheid bestaan ​​over de vooruitzichten rond het virus en de evolutie van mobiliteits- en reisbeperkingen dit jaar. In het licht hiervan, en na uitgebreid overleg met haar klanten en partners, heeft SWIFT de beslissing genomen om Sibos voor 2021 als een gratis, digitaal evenement te houden om de veiligste en best mogelijke ervaring voor de wereldwijde Sibos-gemeenschap te kunnen garanderen. Lees meer…

Hans Timmerman

In April 2021 publiceerde PWC de ‘Quick scan vergelijking governance digitale overheid’ waarin de digitalisering bij de Nederlandse overheid werd vergeleken met die bij Denemarken, een koploper in de ‘OECD Digital Government Index’. Reden voor dit onderzoek was bestuderen waarom de Deense overheid op digitaliseringsgebied zaken beter op orde heeft en het ook nog eens een stuk goedkoper heeft gerealiseerd. Zoals Computable al in een artikel over dit rapport schreef, is een belangrijk verschil met Nederland dat Denemarken een centraal aangestuurd digitaliseringsmodel heeft met strikte regie, duidelijke kaders en een helder overlegmodel waarin ook private partijen participeren. De Nederlandse governance van de digitale overheid is decentraal gegroeid en altijd gericht is geweest op gezamenlijke consensus. In tegenstelling tot Denemarken waar de governance van de digitale overheid vanaf het begin centraal is aangepakt; met duidelijke kaderstelling voor overige casu quo lagere overheidsinstellingen. Uit het onderzoek blijkt dat centraal sturen op hoofdlijnen, inclusief duidelijke kadertelling met strikte regie en budgetdoelstellingen, wérkt. Lees meer…

Jacques Jetten

Sinds de recente overstromingen in ons Limburg en de buurlanden ben ik ervan overtuigd dat het opnemen van het recht op veiligheid in de Grondwet zeer wenselijk is. Het spreekwoord “Oude koeien uit de sloot halen” heeft sinds kort een nieuwe versie. Zo werd onlangs in het Brabantse Escharen, een kerkdorpje bij Grave, door de brandweer een koe uit de kolkende Maas gered. De koe bleek afkomstig te zijn uit het Limburgse Echt, wat het waarheidsgehalte van dit verhaal zeker geen kwaad doet. Het rund had maar liefst een afstand van 100 kilometer ‘afgelegd’. Nu is het niet helemaal zeker, dat het dier de hele tocht in het water heeft gedreven, dus door de stroom is meegevoerd, want er waren misschien ook stukken onderweg waarop de koe met de poten de grond heeft geraakt. Het blijft desondanks een opmerkelijke prestatie. Je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt. Een bestaand grapje wil, dat de koe zich dan achter een grasspriet verbergt en het geluid van een boerenkool nadoet. Maar even serieus, het opdreggen van de koe, waarvan niet bekend is van welke leeftijd, is natuurlijk bij alle ellende van de verschrikkelijke ramp die onze provincie en grote delen van het omliggende buitenland trof door extreme wateroverlast als gevolg van zware regenval, een lichtpuntje dat in toekomstige gesprekken over koetjes en kalfjes niet onvermeld zal blijven. Lees meer…

Paul Ruijs

Na de dood van Peter R. de Vries buitelden nagenoeg alle ministers, volksvertegenwoordigers, journalisten, tv-presentatoren, advocaten, politiebazen, rechters en het hele Openbaar Ministerie over elkaar heen. Wat hadden ze ineens allemaal een onbegrensde waardering voor die (h)eerlijke kritische, volhardende en confronterende Peter R. de Vries. Neem nu als voorbeeld minister Ferd Grapperhaus, wat moet die als zwak minister en slecht acteur bij uitstek genoten hebben van deze ‘…moedige en compromisloze man…die terecht richting autoriteiten uiterst kritisch en vasthoudend kon zijn, die nooit boog en zijn hele leven het onrecht opspoorde en daarmee een enorme bijdrage leverde aan onze democratische rechtsstaat’. En inderdaad, oud Zuidas advocaat Grapperhaus hoeft niet bang te zijn dat ze dat ooit over hem zullen zeggen.
Lees meer…

Als gevolg van het vele thuiswerken hebben meer organisaties de aangifte van hun onkosten en facturen van medewerkers recent gedigitaliseerd. Volgens een rapport van de internationale antifraude-organisatie ACFE voldoen heel wat ingediende onkosten en facturen echter niet aan het beleid van werkgevers. Jaarlijks verliezen bedrijven gemiddeld 27.000 euro per jaar door fouten en fraude met onkostenaangiftes, in hoofdzaak, dat wil zeggen rond de dertig procent  door een gebrek aan interne controles. Daarom wordt nu kunstmatige intelligentie toegevoegd aan de onkostenapp SAP Concur. Lees meer…

Stefan Duchateau

Enkel van het eerste zijn we zeker. Het eerste halfjaar van 2021 is zo snel voorbijgeflitst dat we niet de gelegenheid hadden om aan alle hoogst interessante economische en financiële ontwikkelingen de nodige aandacht te geven. De conjunctuurindicatoren lieten in de eerste zes maanden van 2021 in de VS en Europa een ongeziene opleving optekenen, wat zich vertaalde in exponentieel toegenomen groeiverwachtingen van de bedrijfsresultaten aan beide kanten van de Atlantische Oceaan. Vooral de Europese industriële vooruitzichten nemen hierbij een hoge vlucht. Het Chinese conjunctuurbeeld oogt echter al maanden aandoenlijk zwak met een terugval in de groeivoet van zowel de industriële- als dienstengerelateerde activiteiten. De recentste cijfers wijzen op een verwachte jaargroei van het Chinese BBP van ‘slechts’ 6 %. Naar Chinese normen is dit erg matig, zeker in het licht van de omvangrijke maatregelen die sinds de uitbraak van de pandemie zijn genomen. Misschien is dit een ongewenst gevolg van de sterke yuan-wisselkoers zowel ten opzichte van de US-dollar als van de euro? Of begint het demografische verval nu al zijn tol te eisen? Dit (onverwachte) scenario was alleszins in 2021 de aanleiding tot een belangrijke terugval van de Chinese beurskoersen. Wat de redenen voor de economische vertraging ook mogen zijn, de Chinese overheid blijft niet bij de pakken zitten en ziet zich verplicht om – na een pauze van meer dan een jaar – de reserveverplichtingen van de banken opnieuw te verlagen. Hierdoor kunnen Chinese financiële instellingen (veel) meer kredieten verstrekken. In combinatie met lagere financieringskosten probeert men een vlottere kredietverstrekking aan bedrijven en consumenten te bekomen in een vernieuwde poging om de Chinese industrie en dienstensectoren te vitaliseren.
Lees meer…

Caspar Nijland

Het blijft een bijzondere gewaarwording. Banken die cliënten, en de laatste tijd steeds meer cliëntgroepen ‘wholesale’ buiten de deur zetten. Eigenlijk is het een contra-intuïtieve ontwikkeling. Iedereen die bij een financiële instelling of onderneming werkt of heeft gewerkt weet dat de acquisitie van nieuwe cliënten en / of het verhogen van de productafname van bestaande cliënten een doorlopend speerpunt is. Waarom komt dat nu, en belangrijker, welk alternatief geeft de financiële sector aan deze niet meer gewilde cliëntgroepen. In dit artikel wordt gepleit voor het oprichten van een bank voor ‘speciale cliënten’: een financiële instelling waar cliënten die elders niet meer gewenst zijn, terecht kunnen (*1).  Opgemerkt moet worden dat de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) het standpunt lijkt in te nemen dat het oprichten van een ‘speciale bank’ geen optie is (*2).  In dit artikel wordt een alternatief perspectief geboden met een voor de hand liggende oplossing (*3). 
Lees meer…

Angelique Ruiter & Fabiënne Kortas

Hoe geef je een zinvol en gelukkig leven vorm in en met de wereld van data science? Dat was de centrale vraag van de sessie die wij verzorgden op 20 mei jongstleden tijdens het event Women in Data Science. Volgens het Japanse gedachtegoed heeft ieder mens één of meerdere ikigai: een reden van bestaan, een passie die de moeite waard is om voor te leven. Vier aspecten komen erin samen: je houdt ervan, anderen hebben er voordeel bij, je kunt eraan verdienen en je bent er goed in. Wie ons verhaal beluistert, trekt vroeg of laat ongetwijfeld de conclusie dat ikigai een logische keuze is als basis voor onze boodschap tijdens dat Event.
Lees meer…