De Amerikaanse werkgelegenheidsstatistieken die afgelopen vrijdag werden gepubliceerd, bevatten enkele hoogst verbazende cijfers, die zowat alle waarnemers perplex lieten staan. De weerbaarheid van de Amerikaanse (en overigens ook Europese) economie in het algemeen en de arbeidsmarkt in het bijzonder vormt al geruime tijd geen verrassing meer maar met een dergelijk exploot werd geen rekening gehouden. De Amerikaanse werkloosheidsgraad bereikte een diepterecord dat sinds september 1968 niet meer was bereikt. Geleden van toen de Fab Four nog eendrachtig samenwerkten aan hun meesterwerken. De financiële markten waren echter in overtreffende trap verbijsterd door de maand op maand aangroei van het aantal nieuwe banen in januari. Met 517.000 eenheden verpulverde dit cijfer alle verwachtingen, die slechts rekening hielden met 1/3  van dit niveau. Goed nieuws, horen wij u zeggen, want deze evolutie minimaliseert de kans op de realisatie van de diepgravende recessie waarvoor eerder nadrukkelijk gewaarschuwd werd. Zelfs als de economische activiteit negatieve cijfers zou laten optekenen in het eerste en/of tweede kwartaal van 2023, dan zal de sterkte van de arbeidsmarkt de NBER (*1) ervan weerhouden om aan deze periode de kwalificatie van een recessie te geven. Zonder afbreuk te willen doen aan de heroïek, moet dit ontzagwekkende cijfer enigszins worden gerelativeerd. Deze statistiek bevat immers 99.000 nieuwe jobs in bars en restaurants, samen met 15.000 additionele banen in hotels. Enerzijds brengt dit weinig loonspanning met zich mee voor de rest van de economie maar anderzijds blijft, ondanks deze reuzensprong, de werkgelegenheid in die sectoren nog ver onder het pre pandemie niveau. De toename aan jobs bij de overheid is dan weer voor 35.000 eenheden toe te schrijven aan de terugkeer van personeel, na een nationale staking bij het hoger onderwijs. 126.000 tijdelijke jobs zijn in de eerste maand van het jaar toegevoegd op basis van louter seizoensgebonden factoren. Ter vergelijking: in de totale industrie werden slechts 19.000 nieuwe banen toegevoegd. Lees meer…

Op alle terreinen waaronder de bouw besluit de regering en de Tweede Kamer tot ‘meer regie’ vanuit de overheid en de politiek om de woningnood aan te pakken en duurzaam bouwen te stimuleren. De ongemakkelijke werkelijkheid is dat de overheid en de politiek de regie al 40 jaar heeft gehad. Met alle desastreuze gevolgen van dien! Het kan en moet snel anders. De woningnood wordt steeds nijpender, er wordt niet snel genoeg gebouwd en duurzaam bouwen komt ook niet of nauwelijks van de grond. Als je een probleem zoals de woningnood wilt oplossen, moet je eerst het probleem goed definiëren en vervolgens een oorzakenanalyse doet. Die oorzakenanalyse bestaat uit externe en interne factoren. De ongemakkelijke werkelijkheid is dat regeringen, meerderheden in de Tweede Kamer en gemeenteraden de afgelopen 40 jaar formeel en informeel ‘de regie’ al hadden. Met alle desastreuze gevolgen van dien. Die beslissers zijn dus zelf een van de belangrijkste interne oorzaken voor de woningnood en langzaam bouwen. Machtige lobbygroepen spelen daarbij een belangrijke rol waaronder Koninklijke Bouwend Nederland in de Sociaal-Economische Raad (SER) en lokaal. Daarom wordt er veel te duur en niet-duurzaam gebouwd. Lees meer…

De Franse Zonnekoning leed aan een schier eindeloze reeks van kwellingen en aandoeningen. Alleen al de opsomming ervan zal u ervan weerhouden in zijn schoenen te willen staan. Maar dat geldt wellicht voor de meeste van zijn tijdgenoten. Het grootste ongeluk was echter dat losbandige Louis kon genieten van de beste medische zorgen van zijn tijd, die er helaas in voorzagen dat hij voor ieder van zijn kwalen steevast een vast ritueel aan aderlatingen voorgeschreven kreeg. Deze remedie gold niet alleen als wondermiddel voor hem maar werd ook volijverig op zijn nazaten toegepast waardoor ze één voor één aan de meest banale ziektes bezweken. Uiteindelijk wist er maar één achterkleinkind (*1)  te ontsnappen aan de beste artsen van zijn tijd, goed verstopt door gouvernantes. Ook George Washington (*2), minder gevoelig aan immorele uitspattingen dan de Franse monarch en gewend aan ontberingen tijdens de lange onafhankelijkheidsoorlog, bezweek uiteindelijk aan een simpele keelontsteking, nochtans bijgestaan door de beste doctoren van het moment. Inderdaad, na eerst een resem doortastende aderlatingen … Gelukkig is de medische wetenschap verregaand geëvolueerd en er met reuzensprongen op vooruitgegaan inzake diagnoses en voorgestelde remedies. Dat geldt ook voor de economische wetenschap. Wij staan nu ver weg van de povere inzichten en kwakzalverij die de Grote Depressie van de jaren dertig veroorzaakte en de financiële crisis van 2008 liet ontaarden in de Grote Recessie van 2009-2011. Lees meer…

We kunnen blockchain vergelijken met de digitale versie van onuitwisbare inkt. Net zoals met watervaste Oost-Indische inkt geschreven tekst onuitwisbaar is, is digitale informatie in een blockchain onuitwisbaar. Deze simpele vergelijking maakte ik laatst, toen iemand mij vroeg eenvoudig uit te leggen wat blockchain is. Een blockchain vormt een digitale boekhouding. Net zoals het onuitwisbare register waar de burgerlijke stand met Oost-Indische inkt elke geboorte, huwelijk en overlijden chronologisch optekende. Voorzien van een oplopende datum om een in de tijd logische, opeenvolgende registratie te krijgen. Een blockchain werkt niet anders: in de tijd gekoppelde blokken met data, die vast aan elkaar gekoppeld blijven. De mens heeft altijd de wil gehad, zaken vast te leggen en op te tekenen. We deden dat eerst met rotstekeningen, later met hiërogliefen, kleitabletten en tenslotte met inkt en papier. Het (kunnen) vastleggen van informatie onderscheidt ons van dieren. Wij als mens kunnen informatie vastleggen en overdragen. Daar kunnen onze nakomelingen weer gebruik van maken. Elk dier moet na zijn geboorte, met eigen instinct en vaardigheden, net als zijn ouders opnieuw een eigen leven opbouwen. Maar als mens kunnen we onze kinderen reeds opgebouwde kennis en ervaring – positief en/of negatief – doorgeven. Waardoor zij op hun beurt sneller nieuwe kennis en ervaring kunnen opbouwen, vastleggen en opnieuw doorgeven. De mens heeft en kent geschiedenis, een dier niet. Lees meer…