Er is op dit moment veel aandacht voor een decennialang verschijnsel in Nederland: netwerkcorruptie. Daarbij draait in de Twittercratie de zogenaamde ‘onderzoeksjournalistiek’ op ‘onthullingen’ van incidenten en ‘boeven’ in plaats van het oplossen van het onderlinge structurele probleem in Nederland. Namelijk hoe de formele en informele machtsposities in Nederland op ondoorzichtige wijze worden verdeeld. Het feit dat bijvoorbeeld de (voormalig) grote politieke partijen tot op de dag van vandaag die formele en informele machtsposities onderling verdelen, zoals bij benoemingen van burgemeesters, commissarissen van de Koning, (kroon)lidmaatschappen in de SER, bij overheidsinstellingen en bij bedrijven in de Raad van Bestuur en / of Raad van Commissarissen, waarin de overheid deelnemingen heeft is een veel groter structureel probleem. Iets dat ook al lang in rapporten van de Europese Commissie is gesignaleerd trouwens in bijvoorbeeld dit rapport. Hierin wordt onder andere aangedrongen op een ‘gedragscode voor ministers en staatssecretarissen over lobbywerk en het aannemen van giften, inclusief sancties bij overtreding ervan’.

Lees meer…

(…) en bij de uitbreiding de rest van de wereldbeurzen. Al is het nooit goed om te veralgemenen. In contrast met de kommer en kwel op de financiële markten, flirten de Indische beurzen met hun topniveaus en was de roepie een van de weinige munten die de US dollar in zijn opwaarts pad kon volgen, tot deze laatste recent uitpakte met een verschroeiende versnelling en ook de Indische munt het nakijken gaf, zoals het eerder de euro, het Britse pond en de yuan was overkomen. Bij een sterke toename van de wisselkoers van de Amerikaanse munt komen traditioneel vooral de groeilanden in zwaar weer terecht, zodat het des te opvallender is dat de Indische aandelenmarkt in 2022 een goede performance weet neer te zetten. De verklaring is enerzijds terug te vinden in de fundamentele opwaartse trendbeweging van de Indische economie die zelfs in dit vermaledijde jaar kan uitpakken met een reële groei van 3 %, grotendeels door de dynamiek van haar interne markt. Anderzijds blijft India, door haar opportunistische houding in het geopolitieke conflict (voorlopig) gevrijwaard van een energiecrisis en kan het hierdoor de inflatie voor een deel buiten zijn grenzen houden. De stijging van de US dollar ten opzichte van de euro (en de meeste andere munten) is in belangrijke mate toe te schrijven aan de ontwikkeling van de (verwachte) reële renteverschillen tussen de VS en de rest van de wereld. De Amerikaanse centrale bank snokt haar beleidsrente tegen een verzengend tempo naar veel hogere niveaus dan elders mogelijk (en wenselijk) is, terwijl door de zelfvoorziening van gas de VS (veel) minder kwetsbaar is voor de haperende toevoer uit Rusland. De geopolitieke context zorgt intussen ook voor een recordniveau van buitenlandse toestroom van financiële investeringen omdat de VS worden beschouwd als de meest veilige haven, voor wie geen goed oog heeft in de huidige ontwikkelingen. En zo zijn er nogal wat …

Lees meer…

In het voorjaar schreef Binnenlands Bestuur over de onzekerheid waar gemeenten mee te maken krijgen na 2025 omdat het kabinet nog geen standpunt heeft ingenomen over de omvang van het Gemeentefonds voor de periode daarna. Inmiddels zijn de omstandigheden duidelijk veranderd. De oorlog in Oekraïne duurt voort, energieprijzen lopen op en in sommige bedrijfstakken staat het voortbestaan onder druk. Daarbij komt dat er meer en meer sprake is van personeelstekorten in brede delen van de arbeidsmarkt en ook de beschikbaarheid van grondstoffen en goederen staat onder druk. Je zou jezelf inmiddels de vraag kunnen stellen of gemeenten nog wel in staat zijn om de middelen waarover ze beschikken echt uit te geven aan de geplande taken vanwege al die onzekerheden. In de regel kijken overheidsorganisaties niet veel verder dan regeer- en coalitieakkoorden, met de kanttekening dat vanuit de planbureaus vaak wel over lange termijn perspectief wordt nagedacht. Denk aan bijvoorbeeld rapporten van de WRR over de houdbaarheid van de zorg of houdbaarheid van overheidsfinanciën van het CPB. In het gemeentelijk begrotingsproces lijkt de paragraaf weerstandsvermogen de belangrijkste kapstok te zijn om over onzekerheid te rapporteren. Daar zijn de nodige kanttekeningen bij te plaatsen, zie bijvoorbeeld de bijdragen van prof. Boorsma in BNG Magazine. De vraag is of enkel de focus op weerstandsvermogen, risicohouding en -cultuur en financiële kengetallen voldoende is om bestuurlijk grip te krijgen op de onzekerheden waar gemeenten mee te maken krijgen. Lees meer…

In de hightech wereld zoals lucht- en ruimtevaart is kwaliteit normaal. Ultieme kwaliteit omdat je een ruimteschip of vliegtuig niet even op de vluchtstrook kunt parkeren als er iets mis is. Maar als 99,9% of meer van zowel je ontwerp, gerealiseerde product en proces bewezen kwaliteit is, hoe kun je dan afwijkingen van die kwaliteit ontdekken, analyseren en verbeteren? Hoe vind je die schaarse plekken waar iets toch helemaal mis zou kunnen gaan? Hoe moet je zoeken, hoe kun je het herkennen? Het helpt dan vaak om juist het omgekeerde ofwel ‘het duale’ te zoeken. Voor kwaliteit levert dat het begrip ‘non-kwaliteit’ op. Hoe vind ik in de oceaan van kwaliteit juist die zeldzame non-kwaliteit: de mogelijk serieuze reden voor ernstige fouten, mislukkingen, ontsporingen of zelfs serieuze en dodelijke ongelukken? In mijn oude vak Elektrotechniek is dualiteit een bekend begrip. Je hebt spanning versus stroom, weerstand versus geleiding, capaciteit versus zelfinductie, kortsluiting versus een open kring. Kortom, iets is duaal als het aan twee in principe onverenigbare en/of tegengestelde principes voldoet. Als het ene zo groot is dat je er nauwelijks iets aan kunt meten, kijk dan naar het omgekeerde kleine dat je vaak veel beter kunt ‘detecteren’ en meten. De kosten van non-kwaliteit zijn kosten die verband houden met het maken van fouten door verkeerde ontwerpen, processen en aansturing, waardoor tijd wordt verknoeid, uitgaven voor niets zijn en kansen worden verspeeld. Kwantitatief zijn dat de gemaakte fouten maal de herstelkosten, vermeerderd met opslagen voor overhead, overuren, materiaalverlies, imagoverlies, immateriële kosten en eventueel leed. Daarom is het vinden, herkennen en elimineren van non-kwaliteit zo belangrijk. Zelfs als de rest al 100% kwaliteit heeft. Lees meer…