Michel Klompmaker
Afgelopen week is het aantal geregistreerde werklozen (zij die een uitkering hebben aangevraagd) in de USA gestegen naar 39 miljoen. De voorzitter van de FED verwacht voor de komende maand een verdere stijging. Ondertussen opent vandaag, zondag 24 mei 2020, de New York Times met een meer dan serieus bericht over de hele voorpagina. Bepaald geen fake news. De kop over 6 kolommen luidt “US DEATHS NEAR 100,000, AN INCALCULABLE LOSS”. De volledige voorpagina is gevuld met zo’n duizendtal namen met korte beschrijvingen van overledenen als gevolg van Covid-19 gebaseerd op overlijdensberichten. Slechts 1 procent van het totaal. En ondertussen gaat de president van dit land als een soort ‘aap op de rots’ rustig door met het onheus bejegenen van vooral vrouwelijke journalisten van serieuze media… We herhalen het nogmaals, politieke risico’s behoren de komende jaren tot de grootste risicofactoren.
The New York Times komt met de namen, leeftijden, korte beschrijvingen en woonplaatsen van duizend Amerikanen die de afgelopen tijd zijn overleden aan de gevolgen van het coronavirus. “Amerikaanse sterfgevallen naderen de 100.000, een ontelbaar verlies”, kopt het medium. Volgens de krant kunnen cijfers alleen onmogelijk de impact van het virus weergeven. “Of het nu gaat om het aantal behandelde patiënten, het banenverlies of het afbreken van levens.”
Dan hebben we nog een aantal andere zelfingenomen politici ‘all over the world’, waarvan de namen genoegzaam bekend zijn. Zo kwam enkele dagen naar voren dat tijdens een overleg de president van Brazilië zich meer bekommert om de privé belangen van zijn familie en vrienden dan over de maatregelen rond de bestrijding van het virus. Dan vindt in Peking het zoveelste Volkscongres plaats. De uitkomsten zijn op voorhand bekend en hetgeen voorzien was wordt waarheid. Hong Kong kan binnenkort actie verwachten vanuit Peking. Ze passen aldaar gewoon de wet even aan en dan is het zo geregeld. Wellicht ten overvloede even nog herinneren aan het ultieme doel van de Chinese communistische partij: 100 jaar na het aantreden van Mao in 1949, dus in 2049 zal China koste wat het kost de toonaangevende wereldmacht moeten zijn. Niet alleen militair, maar ook economisch. Al eerder schreven wij op dit platform over de gevolgen voor de Westerse Financial Services Industry.
Met dit soort leiders aan het roer wordt het er niet leuker en veiliger op in deze wereld. Anderzijds wordt het steeds duidelijker dat politieke risico’s wel degelijk thuishoren bij de afwegingen die de risk managers moeten maken heden ten dage.
