Stefan Duchateau
Wanneer men politieke overwegingen teveel betrekt in investeringsbeslissingen, dan dreigt er ontgoocheling op zowel het politieke front als het beleggingsfront. Daarom houden we bij onze analyse telkens een strikte scheiding aan tussen het oppervlakkige drama dat wordt opgevoerd door zij die naar uw stem hengelen en de fundamentele onderliggende economische trends, die uiteindelijk de overhand zullen krijgen. Voor de Italiaanse volksraadpleging van 4 december zijn we echter wat meer op onze hoede. Op zich hebben we, bij wijze van grote uitzondering, enige sympathie voor de vraagstelling. Het Italiaanse politieke systeem voorziet in een ‘perfect’ bicameraal systeem, dat op papier de institutionele evenwichten bewaakt en overhaaste besluitvorming moet helpen vermijden. Maar in de praktijk creëert deze opstelling een forum voor de profilering van politici van allerlei pluimage, waardoor Italiaanse wetgevende initiatieven telkens weer spitsroede moeten lopen en een schier eindeloze lijdensweg tegemoet zien. Vermits Italië echter een dringende en onmiskenbare nood heeft aan doortastende hervormingen, roept de premier op om deze impasse (eindelijk) te doorbreken en de rol van de senaat in belangrijke mate terug te dringen. Een simpele ‘ja’ op het kiesbiljet zou hiervoor volstaan. Basta un sì… Lees meer…