Gisteren maakte ABN Amro Bank haar kwartaalcijfers bekend voor Q2/2019 en daarmee ook de halfjaarcijfers. In het tweede kwartaal  (netto resultaat 693 miljoen euro)  zit onder andere de opbrengst van de verkoop van Stater en een voorziening van 114 miljoen euro voor een Customer Due Diligence (CDD) herstelprogramma bij Retail Banking. De cijfers over het eerste halfjaar 2019 gaven ten opzichte van de eerste zes maanden van vorig jaar een verslechtering te zien. De belangrijke graadmeter cost/income ratio steeg van 56.5 % naar 59,9% en het all-over netto resultaat daalde van 2.007 miljoen euro naar 1.818 miljoen euro. Het rendement op het eigen vermogen in de eerste zes maanden van 2019 was 11,4%. De opdracht tot het herstelprogramma particuliere klanten komt van de Nederlandsche Bank. Vraag blijft waarom en wat te doen met de bedrijven die klant zijn bij ABN Amro Bank.  Overigens is het zo dat ABN Amro Bank dit jaar een bedrag van circa 350 miljoen euro betaalt aan toezichthoudende instanties en de Staat nog steeds voor 56 procent aandeelhouder is van de bank.  Lees meer…

Onlangs publiceerden we op dit platform een artikel over het committment van de financiële sector in Nederland om terdege rekening te houden met de impact op het klimaat bij de verstrekking van leningen. Recentelijke sloot een consortium van zes banken onder leiding van ING België met Fagron een overeenkomst voor een duurzaamheidsgerelateerde lening. De zes banken zijn ING België, BNP Paribas Fortis, Belfius, Commerzbank, HSBC en KBC. De voorwaarden van die lening zijn deels afhankelijk van hoe de kredietnemer presteert op het vlak van duurzaamheid. Het is een consortiale lening op basis van Key Performance Indicators (KPI’s), en Fagron zal de lening van 375 miljoen euro, een herfinanciering van een in 2014 en 2017 aangegane leningsovereenkomst, gebruiken voor algemene bedrijfsdoeleinden.  Lees meer…

Stefan Duchateau

De financiële markten reageerden ontgoocheld na de eerste knip in de Amerikaanse beleidsrente in 10 jaar. Niet omdat de rentedaling slechts 25 basispunten bedroeg, en dus niet het halve procent waar de Amerikaanse president om duistere redenen expliciet op aandrong. Voor een dergelijke drastische ingreep was er immers geen motivatie want de Amerikaanse economie draait nog behoorlijk, het vertrouwen van de Amerikaanse consumenten is hoog als vanouds en de werkloosheid flirt met historisch lage niveaus. Een daling met een kwart procent, zoals de Fed woensdag doorvoerde, kon echter wel op de appreciatie van de markten rekenen. De vreemdsoortige commentaren van de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank tijdens de persconferentie die traditioneel volgt op een vergadering van de FOMC, gaven echter verwarrende signalen over het toekomstige rentebeleid. De neerwaartse beweging van de beleidsrente paste volgens Jerome Powell in een ‘mid cycle’ aanpassing, zoals die ook in het verleden werd doorgevoerd, bijvoorbeeld zoals in de jaren negentig.
Lees meer…

Josephine Sisouw de Zilwa

Ondanks dat er tegenwoordig diverse anti-corruptiebeleidsmaatregelen zijn ontwikkeld komen er nog regelmatig nationale en internationale misstanden omtrent corruptie aan het licht. De moeilijkheid van het uitroeien van corruptie zit in de vele vormen die corruptie kan aannemen: van omkopingen tot aan de bijna onzichtbare vorm: netwerkcorruptie (Sisouw de Zilwa, 2019, p.5; Slingerland, 2018). Echter, de moeilijkheid van corruptie bestrijden zit ook in het gebrek aan inzichten in de structurele en culturele oorzaken van corruptie. Eerder onderzoek toont aan dat vrouwen een positieve invloed hebben op het verminderen van corruptie als zij parlementaire zetels bezetten. Is er ook sprake van de positieve invloed van vrouwen in sociale netwerken op het voorval van netwerk corruptie? Die vraag heb ik getracht te beantwoorden in mijn masteronderzoek.
Lees meer…

Toon Peters

In het magazine van de Raad voor de Rechtspraak verscheen in het nummer juli 2019 een artikel van mevrouw Tamara Trotman, voorzitter van het Gerechtshof uit Den Haag. Zij komt met het artikel ‘Zet je in voor de rechtstaat’ tot een hoge waardering in verband met de hoge waardering van Nederland, namelijk de vijfde positie, in de ranking van de World Justice Project Rule of Law Index. Ik vind dit echt opmerkelijk en ik licht dat graag toe. Immers links en rechts worden en werden al de nodige vraagtekens geplaatst bij de totstandkoming van dit rapport. Lees meer…

Michel Klompmaker

De Nederlandsche Bank (DNB) maakt zich enigszins zorgen over het gebruik van kunstmatige intelligentie (Artificial Intelligence, afgekort AI) bij financiële ondernemingen. Vandaar dat DNB richtlijnen heeft opgesteld voor het gebruik van AI. Het discussiedocument getiteld “General principles for the use of Artificial Intelligence in the financial sector” is onlangs gepubliceerd en met dit document gaat de toezichthouder de komende periode de dialoog aan met de financiële sector. Lees meer…

In België moeten zelfstandige tussenpersonen werkzaam in de financiële sector elk jaar een bijdrage betalen aan de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA), de instantie die op hun activiteiten toezicht houdt. Deze bijdrage dient om de werkingskosten van de FSMA te financieren. Alle ondernemingen die onder het toezicht van de FSMA vallen, worden in die zin verplicht om een jaarlijkse bijdrage te betalen. De bijdrage is verschuldigd per activiteit. In de regel cumuleren financiële tussenpersonen verschillende activiteiten. Velen van hen zijn ingeschreven voor vier activiteiten, namelijk bemiddeling in bank- en verzekeringsactiviteiten en in consumenten- en woonkredieten. Een kleine tussenpersoon met bijvoorbeeld slechts één medewerker betaalt daarvoor ieder jaar € 2.223,65 aan de FSMA. De totale bijdrage die zelfstandige financiële tussenpersonen jaarlijks moeten betalen aan de FSMA is enorm gestegen. Waar de tussenpersonen in 2017 in totaal nog € 9.864.000 bijdroegen, betaalden ze in 2018 € 16.065.000 een toename van ruim 62%. En dit terwijl het aantal tussenpersonen is gezakt van 26.094 in 2017 naar 24.935 in 2018, aldus de BZB/Fedafin, de beroepsorganisatie van zelfstandige tussenpersonen.
Lees meer…

Pieter Lakeman

Tien tot vijftien jaar geleden wilden veel ondernemers die een lening met variabele rente afsloten zich indekken tegen de risico’s van rentestijging. De banken eisten dat zelfs en “adviseerden” daarvoor een renteswap contract met hen af te sluiten. Dat werkte als volgt. Wanneer de eenmaands Euribor bijvoorbeeld 4% was en je sloot een variabelrentende lening van € 1,5 miljoen af met een looptijd van 10 jaar plus een swapcontract met 4% vaste rente met dezelfde hoofdsom en looptijd, dan betaalde je op je swapcontract met startwaarde 0 aanvankelijk geen rente en op je lening betaalde je dan € 60.000 per jaar. Wanneer de Euribor 2 jaar later van 4% naar 1% was gedaald, betaalde je gedurende de laatste 8 jaar op je swapcontract in totaal € 360.000 *[1] méér rente en op je lening € 360.000 *[2] minder rente. In totaal veranderde er voor de onderneming niets. Verlaging van de Euribor rente heeft dan geen invloed op de rentelast van de onderneming *[3]. Niettemin veranderde het gedrag van de bank als bij donderslag! Die eiste plotseling bijna € 360.000 *[4] aan margin calls, borgstellingen of andere zekerheden met het argument dat het swapcontract door de rentedaling bijna € 360.000 minder waard was geworden. De bank keek niet langer naar de totale onderneming maar slechts naar de waarde van één enkel contract. Dat de rentelasten en de financiële gezondheid van de onderneming door de rentedaling niet gewijzigd was interesseerde de bank plotseling helemaal niet meer.  Lees meer…