Jérôme van der Bruggen
De zwakte van de dollar sinds het jaarbegin kan beleggers die in euro rekenen, op het verkeerde been zetten omdat de wereldwijde beurzen het goed hebben gedaan. Hoewel de Amerikaanse beurzen in dollar met meer dan 12,5% zijn gestegen, verdwijnt dat rendement als sneeuw voor de zon als we het omrekenen in euro. We belichten de diverse oorzaken van die daling en geven onze vooruitzichten voor het groene biljet in de komende twaalf maanden. Laten we eerst even terugblikken … In november 2015 werd het duidelijk dat de Amerikaanse beleidsrente voor het eerst sinds 2006 zou stijgen. In afwachting hiervan steeg de dollar aanzienlijk ten opzichte van de euro. We hebben toen op verschillende elementen gewezen die tot voorzichtigheid moesten aanmanen ten aanzien van een overdreven en aanhoudende stijging van de dollar.
Sindsdien is de situatie geëvolueerd… De dollar heeft immers 13% verloren ten opzichte van de euro, en dat werd in de hand gewerkt door verschillende factoren. Eerst en vooral op politiek vlak: het Witte Huis kon weinig projecten uitvoeren (ondanks alle beloftes) wat de dollar verzwakte, terwijl de komst van de nieuwe Franse president, een fervent voorvechter van het Europese project, de euro vleugels gaf.
Vervolgens op handelsvlak: de Amerikaanse handelsbalans ten opzichte van de eurozone vertoont een aanzienlijk tekort. Zoals Bruno Colmant ook al aangaf, kan Washington hierdoor geneigd zijn om de dollar nog verder te laten verzwakken, ten koste van zijn handelspartners, die overschotten opbouwen ten aanzien van de Verenigde Staten. Ten slotte op monetair vlak: de markt verwacht niet langer een reële verstrakking van het monetair beleid in de Verenigde Staten, terwijl de waarnemers van de ECB het alleen maar hebben over het einde van het inkoopprogramma van obligaties.
Als gevolg van die daling, en volgens de waarderingsmodellen op lange termijn (namelijk die van de koopkrachtpariteit of PPP), blijft de dollar duur, maar in mindere mate dan twee jaar geleden. Het verschil tussen de theoretische waarde en de marktwaarde bedraagt nog maar 15 cents, ofwel 40% minder dan in november 2015. Andere modellen, zoals het reële renteverschil, geven aan dat de markten de afname van het renteverschil tussen de Verenigde Staten en Duitsland op korte termijn al ruimschoots achter zich hebben gelaten.
Neerwaartse druk op de dollar is minder sterk
Op politiek vlak zouden de gebeurtenissen van de komende maanden de wisselmarkten ook van richting kunnen doen veranderen. In Europa hebben de Duitse verkiezingen van dit jaar alleen maar bevestigd wat we al wisten (Angela Merkel zal een vierde ambtstermijn krijgen als bondskanselier), terwijl in de Verenigde Staten niemand verwacht dat deze regering nog met een plan naar buiten komt. Een tijdelijke verlaging van de vennootschapsbelasting is echter niet uitgesloten voor het einde van het jaar, en een dergelijke ontwikkeling zou gunstig zijn voor de dollar.
Kortom, hoewel we denken dat de dollar vrij duur blijft in historisch opzicht, lijkt hij op korte termijn voldoende te zijn gedaald. Een adempauze en zelfs een consolidatie zijn dan ook de verwachting …
De auteur, Jérôme van der Bruggen is sinds september 2008 als Head of Investments verantwoordelijk voor de beleggingsstrategie van de afdeling Private Banking van Bank Degroof Petercam.
