Doe je het wel of doe je het niet: integriteit is en blijft een persoonlijke keuze
Het Behavioral Risk Congres bij EY zit er weer op. Wat me opviel was dat er veel aandacht was voor ‘organisatiegedrag’ en je eigen bedrijf als black box. En veel minder voor je eigen gedrag en je eigen persoonlijke keuzes als consultant, manager of medewerker. Of je nu bij een financiële instelling zoals een grootbank, bij Compliance, bij EY of bij een groot management consultancy bureau werkt. Uiteindelijk gaat het er om wat jezelf in bepaalde situaties doet en wat niet. Het gaat er om wat jezelf doet. Wat voorbeelden uit mijn eigen ervaringen en mijn keuzes. Toen ik pas bij Amro Bank werkte, werkte een van mijn vrienden bij een klein uitzendbureau voor onder andere ICT-personeel met zowel banken als opdrachtgevers vanuit de overheid op alle niveaus als klant. Hij liet me een klein boekje met namen zien waarin per persoon was aangegeven wat iedereen (mannen) verlangde in ruil voor het afnemen van uitzendkrachten. Dat varieerde van commissies tot allerlei ‘persoonlijke wensen en eisen’. Een bekende van mij was reisleider van Franse zakenlui in Nederland en Amsterdam. In het programma werd standaard een avondje exclusieve seksclub ingepland en de volgende ochtend bewust een bezoek aan een diamantair. De mannen kochten dan vaak een mooi duur geschenk voor hun partner thuis.
Toen ik bij de Amro Bank als projectleider binnen de ICT-divisie werkte, moesten we een Computer Based Systeem gaan kiezen. Er was een aantal grote leveranciers wereldwijd. Ik werd uitgenodigd voor een demonstratie bij een leverancier in het Verenigd Koninkrijk. Toen ik ’s avonds mijn hotelkamer binnenkwam zat er een welgevormde blonde dame op mijn bed, ze stelde zich voor als ‘Karin’. Ik ben allereerst de kamer uitgegaan en gekeken of mijn kamernummer wel klopte. Dat bleek het geval te zijn. Vervolgens vroeg ik aan haar wat de bedoeling was. Ze had de opdracht gekeken van het senior management (ze was medewerkster) om mij ‘een gezellige avond’ te bezorgen. De vraag is dan vervolgens ‘wat deed je Tony?’.
Ik heb haar gemeld dat ik daar verder geen behoefte aan had, maar dat ik alleen was en het leuk vond om samen gezellig te gaan eten. En dat ik gewoon mijn eigen rekening zou betalen. We hebben gezellig samen gegeten, ze was hoogopgeleid dus het was heel interessant en uiteindelijk zijn we geëindigd bij haar ouders op de thee (dit verhaal staat ook in ‘Dagboek van een bankier’ waar binnenkort de nieuwe versie als eBook van uitkomt).
Bij het ontvangen van grote klanten uit het Midden Oosten werd gevraagd om een bezoek aan een exclusieve seksclub te arrangeren, opnieuw in Amsterdam. Toen de zeer belangrijke klanten mee naar boven gingen met de dames, werd aan de senior accountmanager gevraagd of ‘hij ook mee naar boven ging’. Hij weigerde en volstond met het betalen van de rekening.
Een dochter van ABN Amro buiten Nederland voor exclusieve private banken klanten verzorgde alles voor die klanten. Van taxi’s, tot cadeautjes voor vrouw en kinderen tot……what ever: total service model.
In alle gevallen gaat het er dus om: wat jijzelf doet. ‘Doe je mee of niet?’. De rest is theorie. Ikzelf heb de conclusie altijd getrokken dat ik dichtbij mijzelf moest blijven. En bepaalde dingen niet deed. En dat gold ook ondanks alles voor het weerstaan van organisatiedruk en druk van senior managers of van grote klanten. En dat betekent uiteindelijk ook: wil ik wel voor een organisatie werken waarin een bepaalde bedrijfscultuur heerst, waar men zo met elkaar en met zaken omgaat? Toen ik bij de Amro Bank ging werken, zei mijn vader tegen me: ‘Vergeet nooit waar je vandaan komt, kleine’. En mijn broer zei tegen me ‘Kleine, je moet altijd ‘idioot’ tegen je baas kunnen blijven zeggen’. Je moet jezelf dus niet financieel ophangen. Of alles doen om in een goed blaadje te komen bij je eigen interne ‘zonnegod’, het equivalent van jullie eigen ‘Matthijs van Nieuwkerk’, want die zijn er in iedere organisatie. Of het nu in een grote corporate is of bij de overheid. Tot op de dag van vandaag.
Wat zou jij in deze gevallen gedaan hebben en hoe ‘vrij’ ben jij in de beslissingen?
Tony de Bree