
Accountability in AI
In een eerdere blog ‘AI de allesomvattende toekomstbelofte?’ was ik al kritisch over de uitkomsten die alle nieuwe, mooie AI-gereedschappen ons aanreiken. Door de slimme taalmodellen kunnen we ‘opeens’ als mens heel makkelijk met de computer converseren. Dat kon natuurlijk al decennia lang, maar daarvoor moest je wel gedegen programmeerkennis hebben. Daarnaast hebben moderne AI-systemen zich uitgebreid kunnen ‘in-leren’ op een veelheid van informatie die publiek aanwezig is op het internet. Veel meer, dan wij als mens ooit kunnen bevatten. Dus AI maakt het heel makkelijk vragen te stellen aan een kennissysteem dat oneindig veel meer informatie heeft dan jij of ik. Maar toch blijft het uiteindelijk een statistisch zoek-algoritme dat de best mogelijke antwoorden geeft. Maar ‘het beste’ antwoord is juridisch gezien niet het absolute en enig juiste antwoord. De toeslagenaffaire heeft dat wel aangetoond.