Hans Bevers
De verkiezingscampagne in de Verenigde Staten krijgt veel mediabelangstelling. Maar zoals de kaarten nu liggen, staat Hillary Clinton aan de leiding in de race naar het Witte Huis. Zonder ongelukken zal ze Obama opvolgen en de 45ste president van de Verenigde Staten worden.
Rond het tijdstip van de Republikeinse conventie in juli voorspelden de peilingen nog een nek-aan-nek race maar nu ligt Clinton met 4-5 procentpunt op kop. In dit stadium van de campagne slaagde er geen enkele kandidaat uit het verleden in om een dergelijke achterstand nog in winst om te buigen. Uiteraard kan het dit keer anders lopen. Overigens verkleinde het verschil lichtjes de afgelopen week. Clinton is bovendien niet zo populair en er liggen nog twee maanden tussen nu en 8 november. Wie weet wat er nog gebeurt?
De verleiding is groot om een vergelijking te maken met het Brexit-referendum. Toch gaat die vlieger niet op, aangezien de Brexit volgens de peilingen een dubbeltje op zijn kant zou zijn. Pogingen om de uitkomst van het referendum te voorspellen, hadden inderdaad veel weg van een spelletje kop of munt, zoals we hier aangaven. Dat is voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen niet zo. Maar hoe dan ook, de beste plaats om de politieke ontwikkelingen uit de VS op de voet te volgen is de website FiveThirtyEight van Nate Silver. De Amerikaanse statisticus heeft een uitstekende reputatie opgebouwd bij het voorspellen van de prestaties en de carrières van baseballspelers. En tijdens de presidentsverkiezingen in 2008 voorspelde hij met succes het resultaat in 49 van de 50 staten. Op basis van de peilingen, de economische toestand en historische gegevens bedraagt de kans dat Clinton de verkiezingen wint volgens zijn model 70%.
Tenzij er alsnog iets fout zou lopen wordt Clinton de nieuwe president. Wat de gevolgen daarvan zullen zijn voor de economie van de VS en de wereld, is een andere vraag. Clintons economische programma bevat een hele reeks maatregelen die steek houden, gaande van een eerlijker belastingsysteem over investeringen in de Amerikaanse infrastructuur tot het terugdringen van de CO2-uitstoot. Het valt echter nog te bezien wat ze daarvan zal kunnen realiseren in een land waar samenwerking over de partijgrenzen heen een rariteit is geworden. Bovendien zal de politieke agenda zoals vanouds bepaald worden door de nieuwsfeiten van dat ogenblik. Dat herinnert ons overigens aan het laconieke antwoord van de voormalige Britse eerste minister Macmillan. Op de vraag wat een regering uit haar lood slaat, antwoordde hij: ‘Events, dear boy, events’.
De auteur, Hans Bevers, is Chief Economist bij Bank Degroof Petercam.
Don't mention the Donald
11 september 2016