Michel Klompmaker
Soms kan ik me er echt niet aan onttrekken. Wat dan? De behoefte om het een en ander aan het papier toe te vertrouwen, in een half filosofische bui, dan ben ik er in ieder geval van af in mijn hoofd. Waarom opeens nu dan vraagt u zich af? Welaan, het was me het weekje wel in mijn beleving. Een uitzonderlijk bijzondere week ligt achter ons en ik zal het proberen even te duiden wat mij zoal getroffen heeft. En dit alles vanuit risicoperspectief, zoals u van dit platform kunt en mag verwachten.
Allereerst afgelopen zaterdag, de heetste dag ooit gemeten op 29 oktober in Eindhoven met maar liefst 24,6 graden. Ik herinner me eind oktober nog uit mijn jeugdjaren, heel lang geleden, diep in de vorige eeuw waar ik eind oktober op mijn Friese doorlopers op bevroren natuurijs op sloten aan het schaatsen was…
Hoezo opwarming van de aarde? Het lijkt me nu toch wel definitief duidelijk: ESG is geen issue meer van een beperkt aantal milieuactivisten, neen, het is een absolute noodzaak en dient hoog op de agenda te staan bij iedere risk manager en bestuurder, zowel in de private als in de publieke sector. De EU komt binnenkort met een concept voor een nieuwe richtlijn in de CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive), waarbij de wens is om deze richtlijn in 2024 van kracht te laten gaan.
Elon Musk
Het volgende dat mij opviel was de overname door Elon Musk van Twitter. Nadat hij eerder afzag van de overname is het er dan toch van gekomen en direct werden er enkele topmanagers ontslagen. Dat mag vanuit Amerikaans zakelijk standpunt heel gezond klinken, toch is er iets heel raars aan de hand met deze Elon Musk. Als zakenman werpt hij zich namelijk op als een soort ‘vredestichter’ tussen Oekraïne en Rusland enerzijds en Taiwan en China anderzijds. De rijkste man ter wereld die vanuit zijn oprechte goedheid zich zorgen maakt over een rechtvaardige oplossing van bestaande conflicten? Gelooft u het zelf? Wat denkt u, hij komt met voorstellen die precies in het straatje passen van Rusland en China…wel toevallig twee landen waar de heer Musk graag nog wat autootjes, andere spullen en diensten wil verkopen…
In de geest van Trump
Gevaarlijke politieke volgelingen van Trump kwamen de laatste dagen weer volop in beeld. Zij hebben inmiddels de beproefde tactiek en methoden van deze voormalige president overgenomen. Bij voorbaat twijfel zaaien in geval van een nederlaag bij de officiële verkiezingen aan de juistheid ervan, zoals nu ook weer het geval met de Braziliaanse presidentskandidaat Bolsonaro. Hoe lang is het eigenlijk geleden, 6 januari 2021, de bestorming van het Capitool in Washington en een paar dagen geleden nog de aanval op het privé huis van Nancy Pelosi en haar echtgenoot?
Even een sprongetje naar het Midden-Oosten
Over enkele weken zal in Qatar het wereldkampioenschap voetbal van start gaan. Nog afgezien van de vraag hoe het ooit daar terechtgekomen is, is heel recentelijk bekend geworden dat er gratis tickets en accommodatie worden aangeboden aan voetbalfans uit het Westen, onder de strikte voorwaarden dat er alleen positief over het toernooi in Qatar via social media gecommuniceerd moet gaan worden, op straffe van… Ja dat niet alleen, zij worden ook geacht aan de autoriteiten te rapporteren over collega voetbalfans die zich minder positief uiten. Vanuit Qatar is men er immers van overtuigd dat met geld alles te koop is.
Dan vanuit Qatar iets meer naar het noorden, naar de overkant van de Perzische Golf, naar Iran, waar inmiddels zo’n 43 jaar een streng, corrupt en fundamentalistisch misdadig regime aan de macht is, dat krampachtig elke vorm van vrije meningsuiting de kop indrukt op een zeer bloedige wijze. Waarom wordt er maar door een beperkt aantal landen krachtig opgetreden tegen deze misdadigers, die coûte que coûte westerse en binnenlandse media misleiden met verhaaltjes aan de familie over plotselinge hartstilstanden van honderden jonge mensen als doodsoorzaak, nadat ze opgepakt waren.
Dan vanuit Iran weer naar het Westen, naar Sharm el Sheikh, waar in een afgeschermd gebied gewone Egyptische burgers niet mogen en kunnen komen. Er staat immers een muur om het resort van zo’n 36 kilometer lang. En juist daar wordt nu een klimaattop georganiseerd door Egypte.
U mag natuurlijk zelf uw conclusies trekken, maar wat mij betreft zijn de risico’s exponentieel toegenomen.
De illustratie is gebaseerd op het werk van Rodin, Le penseur, vertaald De denker.
