Discrepantie: Iedereen wil innoveren, maar niemand wil veranderen
Iedereen wil innoveren, maar niemand wil veranderen! Hoe staat u hierin? De informatierevolutie blijft maar doordenderen met innovaties. Er ontstaan tal van nieuwe beroepen, maar helaas vaak op zeer specialistische basis. Daar wordt de informatiemaatschappij niet veiliger van. Want om informatietechnologie te beheersen heb je een multidisciplinaire aanpak nodig. Software is daarbij de belangrijkste component in de informatiesystemen. Het draait immers om kennis van de ontwikkeling van de software en om de juridische aspecten van de software, zoals het intellectuele eigendom en het auteursrecht. Maar ook om de informatiebeveiliging. Bij informatiebeveiliging, inmiddels een serieuze wetenschap, draait het natuurlijk om de data. Op dit laatste onderdeel van een informatiesysteem rusten de meeste wettelijke verplichtingen. Een extra probleem daarbij is, dat de ontwikkelingen in deze drie vakgebieden razendsnel gaan. Denkt u alleen maar even aan de ontwikkelingen van chips. Het Nederlandse ASML heeft voor de komende 20 jaar de wet van Moore (elke 1 ½ à 2 jaar verdubbelt de capaciteit van chips) weer zeker gesteld met behulp van Ultraviolet lichttechnologie. Maar ook bij de term jurisprudentie kunt u zich misschien iets voorstellen.
Hoe kun je als eerbiedwaardige beoefenaar van een al lang bestaand beroep zoals accountant of notaris nog kwaliteit bieden in de informatiemaatschappij? De bovengenoemde ontwikkelingen ontkennen gaat niet meer. Informatietechnologie heeft te veel voordelen te bieden aan totaal uiteenlopende gebruikersgroepen. Zo is software in administratieve omgevingen niet meer weg te denken. Maar ook in industriële en productie-omgevingen neemt het gebruik van PLC’s (Programmable Logical Controls) en sensoren hand over hand toe, en dus daarmee ook het gebruik van software. Machines stoppen tegenwoordig niet meer omdat het ijzer versleten is, maar omdat de software niet meer (naar behoren) werkt.
Hoe met deze harde werkelijkheid om te gaan? Oude gerespecteerde beroepen zijn niet voor niets ontstaan en kunnen zeker ook in de informatiemaatschappij een nuttige rol vervullen. Maar wat is dan de specifieke bijdrage aan de behoeften die in de informatiemaatschappij ontstaan? En die soms al lang geleden in wet- en regelgeving zijn vastgelegd? Zo geldt voor de notaris de Notariswet. Daarin staan bijvoorbeeld dingen die erg belangrijk zijn voor het auteursrecht. En voor de accountant geldt artikel 393 BW2 waar wordt voorgeschreven dat de accountant verplicht is om een verklaring af te geven over de continuïteit/beschikbaarheid van het informatiesysteem.
De hierboven beschreven discrepantie verdwijnt niet vanzelf. Al wordt het verschijnsel indirect wel herkend en leidt dat zelfs soms tot voorstellen. Zo is er de al langer bekende suggestie, dat alle kinderen moeten leren programmeren. Dat is echt onzin, want software is slechts één van de vijf onderdelen van een informatiesysteem. En om de vergelijking met de opkomst van de auto te maken, het is ook nooit gebleken dat iedereen een opleiding tot automonteur moest hebben om te kunnen autorijden. Het lijkt er veel meer op, dat voor de beheersing van de risico’s in de informatiemaatschappij geheel nieuwe samenwerkingsverbanden nodig zijn.
Die moeten dan bestaan uit vertegenwoordigers van de in de markt bekende vertrouwde, goed geregelde beroepen zoals notarissen en accountants en bijvoorbeeld een nieuw en goed geregeld beroep als de Beëdigde Informaticadeskundige. Op deze wijze kunnen geheel nieuwe product-markt combinaties ontstaan. Een goed voorbeeld bestaat nu al: de IT-notaris. Op het Accountancy Event 2020 zullen nog veel meer nieuwe product-markt combinaties worden behandeld.
Immers: winnen kan ook samen!!
Henri Hensen
